Главная » Произведения » Зайнаб Биишева » Стихи |
(Урмансы һүҙе) Әсәм әйтә ине: "Фәрештәләр" Таң алдында бәхет өләшә. Егәрлеләр генә үҙ өлөшөн Алыр өсөн тороп өлгәшә. Йоҡосоға өлөш бирмәй улар. Өлөшһөҙҙө һөймәй Алла ла... Таңда йоҡлап ҡалһа, яҙын иртә Сәскә атмаҫ ине алма ла". "Әсә һүҙе — тәңре һүҙе" тиҙәр. Күңелемдә тере һаҡланым. Эштә үтте көнөм. Көс-тир түгеп Ҡаршы алдым төндөң һәр таңын. Урман ҡырҡтым. Иң шәп утындарҙы Йөк-йөк тейәп һәр көн оҙаттым. Кешеләрҙең өйө йылынһын тип, Үҙ өйөмдө бик йыш оноттом. Ғүмер уҙҙы. Әммә фәрештәләр Алып килмәнеләр бәхетте. Әсәм мәрхүм, баҡһаң, әйткән икән Әле тоям: фәрештәләр түгел, Мин үҙем бит бәхет өләшәм! Йөрәгемдең изге йылыһынан Мәхрүм булмай һәр бер өшөгән. Шулай барһын — килер таңдарым да Хеҙмәт бәхете татып атһындар. Хәләл көсөм оло бәхет өсөн Алтын тәхет булып ятһындар. 1968 Стихи ко Дню Победы | |||
| |||
Прочитано 5054 раз(а) Перейти к содержанию: Зайнаб Биишева, Стихи
|
Напишите в комментариях, какой стих вы ищете, и он обязательно появится на страницах нашего сайта | |